D Ü Ş T Ü M
104- D Ü Ş T Ü M
Bu dünya bir han, gelip, giden yolcu, Asla bulaman, daimi kalıcı, Görmesen de, Elbet var, Hünkar Hancı, Rab’bin izniyle gonca güle, Düştüm. Annemin candan sevgisi büyüttü, Ninnisiyle mışıl, mışıl uyuttu, Acımasız beşer, aklım şaşırttı, Boz bulanık kükreyen sele, Düştüm. Serilip serpildik, Kardelence açtık, İlim, irfan için gurbet ele uçtuk, Nazlı yar sevdik, kendimizden geçtik, Yar’in ardından kızgın çöle, Düştüm. Gönül kalemi kırık, yazmaz yazı, Aşk yarası derin, depreşir bazı, Yürek közünden söyler, bir çift sözü, İnim inim inleyen dile, Düştüm. Yiğidin kaderi sözel dilinde, Dilin inlemesi, kalbin elinde, Kalbi doğru yönlendiren beyninde, Sonu gelmez dikenli yola, Düştüm. Deli divane rüzgarla savruldum, Sinemde dil yarasıyla kavruldum, Çılgınca çağlayıp coştum, duruldum, Halimden yüksünülen hale, Düştüm Ömür gelir- geçer, Ah ile vahla, Zarı zarı ağladım, kaldım darda, Başımı kaldırıp, sessiz bakmamda, Dört ayaklı salla, Ahrete Düştüm. ŞUBAT-2021 Süleyman YILDIZ (Lemos 5303) |