VEBALher rengine boyandım acının da bir kendime acıyamadım... şimdi bir hançer gibi adın göğsümün iman tahtasında çektikçe acımasız, avaz avaz sessiz ağlıyor bir yanım... söndü bütün yıldızların ışığı büyüdükçe içimdeki karanlık öldü son kukumav da az önce bir aşkın laneti üzerinde silindi bütün ayak izleri şehrin geride cam kırığı bir yara sen yanım... şimdi bütün uykular ölü bir şiire düşüyor kabuslarımda bütün sözcükler sahipsiz yenik bir şairin kaleminde intihar ediyor vebali boynuna vebali boynuna vebali boynuna FATİH ŞAHİN IŞIK ŞAHBEYİT |