Komşu Kızı
Gurbette çalınır oldu şimdi gönül sazı,
Mızrap el,teller el oldu inan, Kaç zamandan sonra seni gördüm ya komşu kızı, Yanağımda yaşlar sel oldu inan. Kaçamak gözler mi sade payıma düşen? Olsun isterdim bir iki de gönül alıcı kelime, Yapraklar misâli her yağmurda öpüşen, Feryadım düştü sana uzanan elime. Görmeyeli de gülmek daha bir yakışır olmuş, İnci dişlerin sıralanmış gelinlik kızlar gibi, Şimdi gözlerimiz kaçamaktan bakışır olmuş, Yakalanmaktan korkan hırsızlar gibi. Yer yer beraber geçen onca sene, Neler aldı bizden?Kaç şey verdi? Bak,neredeyse yabancı olduk yine, Şimdi biraz olsun gönlüm sükuta erdi. Sırrım bildim seni bu fâni hayatta, Tuttum seni içimde su altında nefes gibi, İzlerini buldukça ansızın tabiatta, Canlanırsın içimde ölümcül bir heves gibi. Hâktır bu bana,gördüm ya seni; Yansın yüreğim,cayır cayır yansın! Bir umut bu sefer sen de görünce beni, Dilerim,o taş kalbin uyansın. Düşündükçe seni,hüzünle yanar sigaram, Dumanı hırçın neşelenir sen gülünce, Sen!Saçları bile buğulu gözlerime haram, Başındaki örtüye sarsınlar beni ölünce. Ölmedim ya ben de bu sîne yarasından, Yaşarken gördüm acı dediklerinin hepsini, Belki bir gün duyarım yine tahtaların arasından, Rüzgâra kattığın o efsunlu sesini. Ö.L.Ü |