KOĞUŞ
Gökyüzü hançerlenmiş.
Bulutlar dağınık. Nemli gözleri yıldızların. Ayrılıklar yaman. Hasretler dayanılmaz. Kavuşmak sudan aziz. Kör karanlıktan kurtulup, koşar rüzgar hızıyla ışık. Böler kan uykumuzu, kurulu bir saat çığlık çığlığa. Sesler kesilir, ampuller söner. Sürgülenir ağır demir kapısı koğuşun... |