BİR OTOBÜS KALKAR OTOGARDANBİR OTOBÜS KALKAR OTOGARDAN Geçmişinizi bir günah gibi, Taşırken omuzlarınızda. Etrafınızı saran hatıralarla, Yüreğiniz burkularak yüzleşirsiniz. Acıtsa da anılar kavrayıp sarıverir. Kurulur mahkeme. Hakimler avukatlar. Sorgular, sorgulamalar. Dökülür gerçekler ve, Doğrular.Dökülürken gözlerden yaşlar. Yüzleşmenin acısı dokuz şiddetinde deprem Gibi bütün vücudu sarsar. Hayat bu ne sürprizlerle doludur. Neler yapar neler yaptırır adama. Başını kaldırınca karşılaşırsın birden, Karşılaşırsın unutamadığın yerde, Üzerindedir unutamadığın bakışlar. Önce kısa bir şaşkınlık sonra, Tereddütler ve karşılıklı beklentiler. Önce kim başlayacak kimden gelecek, O anlaşılmayan genizden çıkan sesler. O garip seslerdir ki, Sorulan hal hatırdır. Yıllar öncesinde, Sorulmamıştır sorulması gerekenler. Bir yakınlaşma mı? ve saklanan gülümsemeler. Uğraşma Tuğrul Ahmet. Boşuna Bu cebelleşmeler. Kuruldu mahkeme, Hakimler avukatlar. Sorgular, Sorgulamalar.Dökülür gerçekler ve, Doğrular. Dökülürken gözlerden yaşlar Yüzleşmenin acısı dokuz şiddetinde deprem Gibi bütün vücudu sarsar. Bugün yirmi sekiz mayıs pazar. Saat yirmi iki kırk beş Bir otobüs kalkar oto gardan Ve umutlarımı parça parça ederek, Kaybolur gider. (Bir otobüs kalkar otogardan içinde bir güzel var ki. Güzelden de güzel) Tuğrul Ahmet Pekel 29-05-2006-Pazartesi-21/35 |
Güzel bir şiir okudum
Yüreğinize kaleminize sağlı