BEYAZ MENEKŞEM..
Silinince lügâtlardan utanma,
bütün şiirlerim hükümsüz kaldı; ikiyüzü kızarmamış insanlar, bir de asık suratlar kaldı.. betonlar altında toprak, iklimler çorak kaldı.. mevsimler karışınca her devir kiraz oldu, haziran soldu biraz ocaktan bir yaz kaldı.. eylüller buz tutuyor salkım saçak gülleri koklamak ne mümkün ki bahçeler ayaz kaldı.. sağa sola dönsen de dönenden çok ne var ki, ne lâzım tefekküre, kıyamete az kaldı... Pencere kenarında Beyaz Menekşem vardı, bakanı kalmayınca onlar da yetim kaldı. Murat Kahraman 30 Ocak 2021/İstanbul |