KAR
Anlamadan gelip geçti
Hazan mevsimi sonbahar Bürünür gökyüzü gri matemine Yağar inceden ince düşer yıldız yıldiz Rüzgarına kapılmış alelacele Bazende sakin sakin telaşsız İçinden geldiği gibi öylesine lapa lapa Gözlerde; Ağır ağır hüzün sağanağı Yağdı yağacak Karakışların yapraksız çiçekleri Serpilir; Kırmızı kiremitlerin üzerine Urbalarım ince sırtım buz keser Hohlayarak ısıtırım ellerimi Tufan tufan kar dolar yoksulların hanesine Çiğerlerimize işlemiş Koynumuzda zemherinin ayazı Acı poyraz uğultusunda Ürkütür; Islık çalan çıplak ağaç dalları Buğulanan gözlerime Buram buram kar düşer Seyrederken pencerelerin ardından Yiyecek bulma telaşı serçelerin Motif motif desen desen Karlar üzerinde ayak izleri Uykuya dalar kuytularda güvercinler Duvar dipleri kar yığını Savrulur yalnızlığına Bacalardan yükselen dumanlar Rüzgarın ardına takılıp kaybolup gider Buz sarkıtları evlerin saçaklarında Düşer solgun bahçelere Gelin eder telli duvaklı Kar; Boş yuvalarının içini dondurur Düşer gecenin bağrından Doldurur kimsesiz, ıssız sokakları Sokak lambası ışığında Seyredersin kar yağışını Yanan bir sobanın sıcaklığında Mutluluk olsa gerek Kaynayan çaydanlığın sesi M.Can 28 01 2021 Çanakkale |