meydanın görünmezlerizirvenin en incesinden kırılgan kırılganlık kokusu koşulan düzlemin rüzgardan saçları böylesi esmez duraklar üşümez düşüncenin ayakları öğretenine benzemez harfler dememiştim alfabenize mecburiyetten karalamıştım ilk harfi ben de bir sigara ışığı aralamış dudaklarımızı farketmedim bile (tütün zararlı madde bu araya not) okuyor dumanlı gözler karanlığın kulaklarını gün ışığından bir mabet aynı şarkı dönüyor yıllardır gülümsemesi dokunan deli diyecek yoksunluk yolculuğun ganimeti toprak kırılgan toprak suya hasret kırılarak göğsünden yeşermek bilenler var ellerimizi -şimdi |