KIZIL UFKA BÜRÜNÜR HAYALİN
Kızıl ufka bürünür, hayalin ihtişamla
Hasret içimde büyür, devleşir hep akşamla Rüzgarlar eşlik eder, en derinden hüzzamla Kalbim yeter artık der, gözümden düşer damla Güneş veda edince, ufuktan gider yüzün Bir sızı başlar ince, kalbime işler hüzün Çöker gece yavaştan, kederiyle, yasıyla Çıkmış gibi savaştan, bir zafer edasıyla Bedenime ruhum dar, aklım bir avaredir Ne yıldızlar hükümdar, ne de mehtap çaredir Hangi ateş kor olmaz, sevdanın karasıyla Ölmek bile zor olmaz, sensizlik yarasıyla... Erkan Yücel |