Hüzün Şiiri
Bir isyan ateşi gibi
Hüznümü yağmurlara saldım Islanan bedenim değildi sanki Islanan ruhumdu benim. Ne zaman aşka tutulsam Hüzünler beni bulurdu Mutlu olmak için ne yapsam Sonunda mutsuzları oynardı gönlüm Görülmemiş hüzünler yaşadım Ama var olmak için Daha çok ıslanmak lazımmış Varlık âleminde tek kalmış Bir ruh taşır bedenim O beden çoktan çökmüş Ruhum dünden ablukaya alınmış Şimdi ne yapsın bu yürek Sensizliği en çok Ay yaşar, güneş yaşar Bir de darmadağın olmuş âşık yaşar Umut teknesi bir kere yol aldı mı? Geride bıraktığın hüzünlerin seni yakar Ve ben bu andan sonra yokum Beni de şimdiden bir hüzün kaplar Ve hüznün içinde bir damla Şakağımı ıslatır. O damla bende kalan son hüznün 28/07/2008 İskenderun |
Ay yaşar, güneş yaşar
Bir de darmadağın olmuş âşık yaşar
Umut teknesi bir kere yol aldı mı?
Geride bıraktığın hüzünlerin seni yakar
Tebrikler üstadım. Güzel şiirdi.