Dalında kurumuş gül gibi bıraktın sevgini
Dertlerim dağ gibi olmuş bitmiyor gayrı
O kadar çok yağmur yağıyordu ki üzerime
Bu dünyanın kirinden kurtulamadım

Zalim olmuş değer verdiklerim güvenme
Ben laf anlatmaktan yoruldum kimilerine
Dostmuş arkadaşmış yalan olmuş söze
Nasıl inanayım vicdanı kalbi yoksa söyle

Kimse bilemez kimsenin halimi
Kim sevmez fesatlık kin güdeni
Bulamadım ben derdimin ilacını
Bırakın beni kendime kimene

Yaralıyım dokunma gazabım yakar ellerini
Yolum uzun aşamadim dağları tepeleri
Akıl sır ermiyor aşka sevipte terkedeni
Çünkü o beni hiç sevmedi ki

Gönlüm buruk içerim yanıyor
Sevdaya düştüm düşeli ağlıyor
Ne yapsam bir türlü geçmiyor
Sözün bittiği yerdeyim

Ben gibi seven olmaz yıllar geçsede
Korkulu rüyaların olacağım her gece
Bana yaşattıklarını unuturum diye
Sanma yanına kâr kalır çıkar günün birinde

Sanma yanına kâr kalır