İÇİ ÇİZİKLERLE DOLUBen seni bulduğumda akşam vakti kararan gökyüzüne bakıp hiçbir şey düşünmeyen koca bir hiçliğin peşinden sürüklenmeye ramak kala birisinin kendimdeki kopyasını buldum, sen önce felsefeydin sonra saçların belirdi tenin,gözlerin ellerin ağzından düşen tümcelerin kutsal bir kitabın içinde yazıyordun sanki en büyük günahın bile bir uygarlığın cennetindeki yerellik köylülük denli masum hiçbir şeyden haberi olmayandan mayasını almıştı senin anlamsızlığın bana bir anlam benim anlamsızlığım sana bir anlamdı. İlker ÖZDEMİR |