Dönmüyor
Sustuk
Sokak lambalarının ilk ışıklarında Karanlığa yol alan ses dönmedi Geçmişin ıslak dudaklarından asılıp Kopmasak da Kurşun gibi sevdiklerimizden Yuvasından uçan kuşlar dönmedi Bırakın Böylesine uçsuzken evren Böylesine sömürülürken zaman Ve renkler yitirirken kendini merhametsiz Gönül uçan kuşa ters düşsün Mevsim döndü Hüzün döndü Sen döndün Gül kokusu güneşte kıvranırken Delikanlı yüreğinden emzirip Ateşin üstünde dans eden duman Ve yeminle savrulan o Dönmedi Dönmüyor..ky Öğretmen Dünyası Dergisi Temmuz 1999 s.235 |