Yoruldum
Yoruldum
Bir başıma olmaktan yoruldum Hayal kurmaktan Seninle olan hatıraları anımsamaktan Üzülüp üzülüp ağlamaktan Huzursuz gecelerde uyuyamamaktan Ve sana özlem dolu şiirler yazmaktan yoruldum Yoruldum Sadakatsiz ve fütursuz bakışlarından yoruldum Aşağılanmaktan Devamlı rol yapmaktan Çöp misali bir kenara atılmaktan Ve camlara, kapılara bakmak varken Tavanlara, duvarlara bakmaktan yoruldum Yoruldum Seni düşünmekten yoruldum Kendimi değersiz hissetmekten Tekrar tekrar talep etmekten Geri plana itilmekten Çaresizce umut etmekten Ve sürekli seni beklemekten yoruldum Yoruldum Her zaman haklı olmaktan yoruldum Haklı iken susmaktan Kendimi savunamamaktan Hep alttan alan olmaktan İçim kan ağlarken güçlü kalmaktan Ve belki de kendimden yoruldum Yoruldum Yorulmaktan bile yoruldum Seni kıskanmaktan Bu anlamsız durumdan Sana olan takıntılarımdan En çok da sana hâlâ âşık olmaktan yoruldum Ve galiba seni de yordum |