DELİ GÖNLÜM
DELİ GÖNLÜM
Kar yağar üstümüze ıslanır deli gönlüm Eyvah! Ne çeker dilim, seni senden isterken Korkarım bir gün gelip, beni bulur da ölüm Bir bitik haldeyim ki henüz vedaya erken Sana her serzenişte, canlanır anılarım Her lahzada ıstırap, kabuk bağlamaz yaram Hep sana vurgun yürek, sensizliğe ağlarım Son umudu taşırken, uykular bana haram Bana sevgiyi sorsan, seni yazarım her dem Bir kızıl akşamüstü söylenirken şarkımız Seni üşürken buldum, sana nasıl söylesem Dokunsaydım gönlüne, kirlenirdi aşkımız Kaçıverdin yıllardır, esirgedin sevginden Yıllara meydan okur, durur taze sancısı Bahtımın rüzgârıdır, seni koparan benden Sapladığın hançerin dinmez hâlâ acısı |