Üstünüze afiyetAklım ardiye gibiydi bir sürü hurda hani olur da gün gelir lazım olur diye diye çıktım tel üstünde yürümeye yürüyorum üstünüze afiyet sizi bir garip görüyorum yukardan siz de çıksanıza buraya atınıza atlayıp çıkması kolay inmesi zor benim başım dönüyor deniz burdan çok hoş görünüyor öfkeli bir bulut gibiydim yağmaya durduğumda bir yıldız uzatıp tuttu elimi üstünüze afiyet bu günün sonunda şair olmuşum aniden salgınmış grip bu kez adı ne acaba işte böyle uyduruk şeyler yazıp gece olunca balkabağına dönüyorum evde bir de ceviz olsa tadından yenmez bu hikaye her yanım ağrıyor gülüşüm tepetaklak düştü düşecek ateşim eksilerde üşüyorum sıtma mı oldum ne bu kez Şubata taktım kafayı ben gibi yirmi dokuza çıkmaz yirmi sekizden gitmez bastıbacak sonra havalandırıp aklımı çıktım ardiyeden tel üstünde yürüyorum aşağıya bakamıyor çıkamıyorum yukarıya yer çekimini bekliyor aklım saat on iki oldu döndüm dönüşecem balkabağına ben havalandıkça senin esas duruşun aklıma küpe olsun bu gün biraz şair gibiyim bir sürü yalandan sonra ne olacaktım yani üstünüze afiyet 10/Aralık/2011/Cumartesi/Bodrum Yüksel Nimet Apel Kayıt Tarihi : 10.12.2011 15:09:00 Şiiri Değerlendir ÖNCEKİ ŞİİR Yüksel Nimet Apel Şiirleri SONRAKİ ŞİİR © Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir. |