Gittin ya Yedi Tepeli şehrimden...
Gittin ya Yedi Tepeli şehrimden
Ben kayboldum Beyoğlu sokaklarında Dilencilerle konuştum,çalgıcılara eşlik ettim Ne aradığımı bilmeden, dolaştım durdum ARJİN‘e gittim Bir anda herkes sen oldu Kaçtım oradan ,çıkmaz sokaklara girdim Tinerci çocuklarla ağladım Ateş yakıp oturduk etrafına Hayat hikayelerimizi anlattık birbirimize Onların gözlerinde acıyı,isyanı,çaresizliği gördüm Hikayelerini anlatırken içlerine akıttığı gözyaşlarında.. Onlarda görmüş müdür bendeki seni Onları tanıdıkça kendimden utandım Hayata karşı bu kadar zayıf oluşumdan Sarıldım tinerci çocuklara, ben ağladım Onlar poşetlerine sarıldı Ben ağladıkça onlar hayata tutundu Sen gittin ya bu şehirden Sen gittiğinden beri ben tinerci çocuğum Elimde poşetim içinde senin kokun Ateşin etrafına oturmuşum seni çekiyorum içime |
Ateşin etrafına oturmuşum seni çekiyorum içime
BUDUR İŞTE..GÜZELDİ..
KUTLADIM..