mumışığı
mumışığı
karanlık bir dünya hep karanlık ne ay ışığını nede güneşin parlaklığını diledim küçük bir mum ışığı yeterdi bana işte o mum var ya hiç yanmadan kaldı elimde ama görmedi hiç kimse önüme ateşler yaktılar görenlerde bir gün işte sana sıcaklık ve ışık dediler ama sevgiyi koymayı unutmuşlar içine ve o ateşi yaktıkları yerde aynı anda söndürdüler... elimde yanmasını beklediğim mumla kalakaldım yine kendi halimde sevginin ne olduğunu anlatamadım hiç kimseye anladım ki sonralar daha karanlıktaydılar hiç olmadıkları kadar benden de kim bilir belki de can darmadağın bomboş üstelik elleri sevgiden çok uzak nasır tutmuş yüreklerde ve hala bir mum var benim elimde buda benim varoluşum işte.. abdullah arı 02.10.2016 |
çok acıklıydı,
sevda ve özlem vardı,akıcı ve anlamlıydı,
kutluyorum Üstadım Dua ve selamlarımla.