07.01.2021 günü arkadaşım Kamil Tüzan’ın sarebral palsi hastası olan oğlu Rüştü Samet Tüzan’ın Hakk’a yürümesi üzerine...

Dağların doruğunda bir tutam kar olsam,
Kavrulmuşa, susuz kalmışa âb olsam,
Kerbelâda su diyen cana can olsam,
Gene de yavruma yetiş olamadım.

Yetimlerin saçlarını okşasam,
Bağlamamda bam telinde ağlasam,
Anaç kuşun ağzında solucan olsam,
Gene de yavruma yetiş olamadım.

Yoksula fukaraya yama olsam,
Gurbetteki canlara sıla olsam,
Düşmüşe kalmışa asa olsam,
Gene de yavruma yetiş olamadım.

Dertlilere ezilmişe derman olsam,
Kader mahkûmlarına tahliye olsam,
Suçsuz sanıklara beraat olsam,
Gene de yavruma yetiş olamadım.

Evsiz barksız kuşlara yuva olsam,
Yalnız kalmışlara yâren olsam,
Dünyadan göçenlere medet olsam,
Gene de yavruma yetiş olamadım.

Bîçare yavruya anakucağı olsam,
Vatansız kullara birer yurt olsam,
Devrilmişe, yıkılmışa dayanak olsam,
Gene de yavruma yetiş olamadım.

Dilsize, sağıra, köre Maksut olsam,
Sakata, kolsuza değenek olsam,
Zorda darda kalmışa ferman olsam,
Gene de yavruma yetiş olamadım,
Keşke de yavruma yetiş olsaydım...