Bir gaflet ki, düşmanı dost bilmişim!
Daha yeni ayıyorum emmoğlu.
Kem sözlerden, iftiradan yılmışım.
neler neler duyuyorum emmoğlu.

Pusu yedi umutlarım, vuruldu!
Hayallerim tam ortadan kırıldı!
Göz kapağım gözlerime darıldı,
Gözüm açık uyuyorum emmoğlu.

Beyinler sulandı izan çürüdü.
Utancından çelik dahi eridi.
Elli yıldır ben durdum yol, yürüdü.
Bak! yerimde sayıyorum emmoğlu.

Ellerini batıranlar karaya,
Sürmek için dizilmişler sıraya.
Bağdaş kurdum sabır dolu sofraya,
Acıktıkça doyuyorum emmoğlu.

İnsanlar tanıdım yılanlara denk.
Aklımla kalbimde kalmadı ahenk!
Şiirlerden hırka ördüm rengarenk,
Üşüdükçe giyiyorum emmoğlu.

Bu şekilde varamazlar bir yere.
Sanıyorlar eğeceğim ser yere.
Onlar leke süredursun her yere,
Ben beyaza boyuyorum emmoğlu.

Cengiz Doğan