Kul Adamı Taştan Taşa Çalıyor
İçimde cehennem üstünde gece
Gözlerime kanlı yaşlar doluyor Ne olur Yarabbi gitmesin güce Kul adamı taştan taşa çalıyor Kimse sanmasın ki isyan ederim Cennet olsa bu dünyayı niderim Üryan geldim kefen giyip giderim Birtek insanlığım bana kalıyor Şükür olmadım hiç gezen beynamaz Güvendiğim servet iman ve namaz Sen gibi derdimi kimse anlamaz Kul adamı taştan taşa çalıyor Bazen şaşıyorum beşer insanım Boynum kıldan önce akar mı kanım Çürüyecek beden çıkacak canım Birtek insanlığım bana kalıyor Kul Garib’im sende huzur bulurum Kapında dilencin kölen olurum Yeter ki kulum de sana ölürüm Kul adamı taştan taşa çalıyor Emine Çerçi |