YÜZ’LEŞMEşöyle. bir baktım , aynada ki silüetime, kimsiniz, dedim, yabancı kadına, derinden bir soluğa, aynada ki buhara, sordum, bu derinden çizgiler, nerden peydahlandınız, hangi derdin sahibi, oturtup, yerleştirdi, öyle, geniş geniş , soluklana soluklana, üstüne de köpüklü kahvenin, k’öpüğünden, öptünüz, hani nerde, sarı fotoğraflara ,cımbızla, koyduğunuz çocuk, büyümeyen çocuk, hani nerde ??? bir bir silindi, çocuk fotoğraflar, belki süpürüldü, bunak ihtiyarlığımla, baş başa kaldım, belki de yüzleştim, hep aynı soru ? dudaklarımın kenarından, tereyağlı , toz şekere bulanmış ekmek kırıntıları ile döküldü, çocukluk, yaşandı ve bitti. Sibel Karagöz |
Yüreğine emeğine sağlık usta
___________________________________Selamlar