YEDİTEPEDE Kİ YALNIZLIĞIM...
yine gönlüm küskün gecelere
güneş gibi doğarken içime çekip gittin habersizce koklayamadım hefesimin büyüklüğünce!.. güz mevsimine döndü umutlarım solup gitti derlediğim güllerim gitmeseydin uzaklara da kalsaydın yalnızlığımın limanında daralmasaydı nefesim çökmeseydi gökkubbe başıma!.. turnalar uçup giderken diyarlara iki damla gözyaşı gönderiyorum sana her gün yollarına baktıkça ben içim dolar, derinden ahlar çekerim!.. isyan edesim geliyor günbatımlarına sessizce giden gemiler yüreğimi dağlayan kızgın güneş güzleri yaşatan temmuz akşamları bir buket sevginden uzak kalışım kahrediyor düşlerime bıraktığım sensizliği bırak yıllanmış yılların yorgunluğunu kurumasın sevdamızın pınarları sarsın kolların yedetepedeki yalnızlığımı... Bahar Tülay Kıran 2008 |