Tellak Vardı, Natır VardıDoktor ebe hak getire Hastalara yatır vardı Hamamlarda ehli töre Tellak vardı, natır vardı Bir saftaydı fakir, zengin Yaşanırdı sakin sakin Orakla biçerken ekin İmeceyle hayır vardı Düşünmezdik şatafatı Bilen yoktu aidatı Görmezdik gökdelen, katı Alt dam denen ahır vardı Çalışırdık hayat boyu Sağlıklıydı neslin soyu Kullanmadan GeDeO’yu Meyvelerde ıtır vardı Kalpak, şapka oldu yalan Yerlerine yok ki gelen Takmazdık modayı falan Şalvar vardı, potur vardı Bilmezdik yüzme havuzu Büvetler paklardı bizi Yiyince narı, cevizi Elimizde tetir vardı Yoktu köyde geçim derdi Başkaydı mazinin ferdi Tam da vaktinde gelirdi Sıkışınca Hızır vardı İnsek mutfakta derine Çelik kap kacak yerine Dizerdik raf üzerine Kalaylanmış bakır vardı Tedbirliydik sarfiyatta Göz olmazdı maddiyatta Delibal sosyal hayatta Bambaşka bir çığır vardı Celil ÇINKIR - DELİBAL |
Kişi çekerdi hamdele,
İşler biterdi hamd ile,
Şükrederdik var, yok ile
Gönüllerde hatır vardı.
biraz daha geçmişi, ben de böyle bilirdim.Ama gelin görün ki;" Ezmanın tagayyürü ile ahkâm değişiyor..." Ve bu hükümler, güzel şiirinizde belirttiğiniz gibi, çoğunlukla da bizim bedene dar geliyor. Muhabbetle gözlerinizden öpüyorum. (Aksakal)