Düşüyorum
Güllerim açmadan soldum
Yok mu ömrün yazı Yarab Yandı yürek heder oldum Hüzün vurdu bizi Yarab Böyle sessiz kalınmıyor Huzur asla bulunmuyor Bayırda yol alınmıyor Boşa yuttum tozu Yarab Dolaştım illerden ile Bu ne biçim bitmez çile Yine eyvah düştü dile Tutsak kaldı kuzu Yarab Kopardılar dallarımı Bağladılar kollarımı Gör gayrı şu hallarımı Sana ettim nazı Yarab Yine bellerim büküldü Gözlerime mil çekildi Sineme oklar dikildi Tarifsiz bu sızı Yarab Kul Garib’im şaşıyorum Dolup dolup taşıyorum Tut elimden düşüyorum Bırakma sen bizi Yarab Emine Çerçi |