ÂDEMOĞLUDuvarlara asarlar eskimiş bir resmimi Toprağa bırakırlar yara görmüş cismimi Belki pişmanlık başlar görse taşta ismimi Kalacaklarmış gibi sansın bu ’âdemoğlu’ Belki çok yorulmuştun belki hayır dönüşün Anılarda kalacak o zoraki gülüşün Dünya sensizde döner çiçeksiz çölü düşün Yolacaklarmış gibi sansın bu ’ âdemoğlu’ Aklım başımdayken de hep deli demiştiler Sırtımı döndüğüm an etimden yemiştiler Şaşkınlık içindeyim kör , topal seviştiler Bulacaklarmış gibi sansın bu ’âdemoğlu’ Yerimde taş olsaydı sabaha çıkar mıydı Bu kadar günahkarı bulutlar yıkar mıydı Gözlerden süzülen yaş yol bulup akar mıydı Dalacaklarmış gibi sansın bu ’âdemoğlu’ Sırtımı yasladığım yaradana gümanım Beni bırakmayacak yardır ilmim imanım Kim bilir günahkarım belki cennet limanım Çalacaklarmış gibi sansın bu ’âdemoğlu’ |