HER GÜN BIR YILDIZ DAHA KAYIYOR
her gün bir yıldız daha kayıyor
tükeniyor takvim tükeniyor vakit tek kişilik bir oyun bu seyircisiz, koltuksuz bir sahnede kesiliyor soluğum her gün biraz daha ağrıyor göğsümün tahtası can çekişiyor dudağımda tuzun kokusu teninin sıcaklığı ellerinin bir tuhaf mevsim bu gitmek bilmiyor son bahar her gün biraz daha soluyor rengi içimin bu nasıl yokluk böyle dilsiz bir acının koynunda kıvranıyor tutunamıyoum hiçbir şiire seni söylemiyorsa kurusun bütün türküler her gün bir yıldız daha kayıyor iklimler tükeniyor içimde bu nasıl sevmek böyle FATİH ŞAHİN IŞIK ŞAHBEYİT |