Ölümüyüm sağmıyım ben bilmiyorum,
Nedense artık hiçbirşeye gülemiyorum,
Ölügibiyim uyusamda kendime gelemiyorum,
Ben beni bile unutmuşum usta,

Yapmacık herşeyim sevincimde gülüşümde ,
Noktası yok virgülü yok aldığım nefesinde,
Bir acım var hep göğüs kafesinde,
Ben beni unutmuşum be usta,

Hasretim hep mutluluğa sevince,
Bilmem huzur bulurmuyum kaprimde,
Boğulurmu insan aldığı nefesinde,
Ben beni unutmuşum be usta,

Ağladım ben çok yanlızlığın duvarında,
Sırdaş kardaş oldum gecenin karalığında,
Soğuk sonbaharın keskin ayazında,
Ben beni unutmuşum be usta,

Gündüzde ettim geceyi sabah,
Etmedim birgün olsun dünya da rahat,
Kalmadı ne sağlık nede sihat,
Ben beni unutmuşum be usta,

Çarşamban perşembeden haberim yok,
Ne yaşamaya ne gülmeye hevesim yok,
Ne söylersen söyle herşeye karnım tok,
Ben beni unutmuşum be usta,

Kim ne derse desin umrumdamı sanki,
Sevenim de yok sevdiğim de yokki,
Şimdi bu kadar yeter ayrılık vakti,
Ben beni unutmuşum be usta,

İnsan her dakika her saat başı uyanırmı,
İnsan hayata küsüp yanlızlığa alışırmı,
Yaşarken ölmüş birine bin dafa vurulurmu,
Ben benİ unutmuşum be usta,

Ne söylesem boş hep yarım kaldım,
Ne gülmeyi başardım hayatta ne tat aldım,
Ben varya ben hep yetim hep öksüz kaldım,
Ben usta ölmeyi bile beceremedim
(Acemi yorum)
MEHMET KOCAKAYA