SORMA BENİ
Ben ki sana varmayan yolların
hazin yolcusu. Efkardan dağlar taşırım da off demem Sessiz çığlıkların yılgınlığında Bir hayalin peşinden koşar Bir ömür yetişemem Ben ki yüreği puslu, gözleri nemli Yanıtsız soruların uğrak yeri Sessiz bir iç çekiş, cevapsız çağrı, Harcanmış bir ömür, neyin bedeli! Hiç ah almamıştım oysa ah da etmedim kendimden başkasına Yazık eyvahlar kuşanmışım gittin gideli Yapraklarım döküldü zamansız meyvesiz köksüz dalsız Ölümüne yalnız Sen yine de sorma beni... Küskün, suskun sözcüklerim Gör yüreğim paramparça Her zerrem sana vurgun Gözlerimden dökülür Ölgün ümitler Düşlerim bile yorgun En iyisi sorma beni Sorma beni... Ayşegül Bahçeci |