Bu coğrafyadaki her karış toprağı tanımak lazım.
Hele komutansanız binlerce can size emanetse ..
Vatan sever yürekler yürümekten açlıktan çıplaklıktan korkmuyorlar sa, onları başkalarına, başkalarının çıkarlarına kurban etmemek lazımdı.
Savaşlarda zaiiyet olur ama zafiyet asla olmamalıdır.
Şehitlerimizi rahmet ve minnetle anıyoruz.
Siz zaten tarihi olayı bizlere aktarmışsınız.
Kaleminize yüreğinize sağlık. Tebrikler, selamlar.

Canlarını terkettiler vatan uğruna
Aile akraba ne olur sanki
Fedadır zaten millet uğruna
Bin canı olsada verir inanki
Şehitlerimizinde Atalarımız gibi hakkı ödenmez dualarımız şehitlerimize.
Kaleminiz daima yazsın saygı ve selamlarımla

Emine Hocam!

Sarıkamış Şiirinizi okurken, yıllar önce okuduğum Ziya Yergök Paşa'nın Sarıkamış anıları canlandı gözlerimin önünde.
Aklımdan hiç çıkmayan, beni En çok etkileyen bir bölümle yorumlayım "SARIKAMIŞ SARIKAMIŞ OLALI" şiirinizi...
“Trenden çıkıp kızaklara binerken, bizimle aynı trenin yük vagonlarıyla sevk edilen esir erlerimiz de vagonlardan çıkartılmış yaya olarak gönderilmeye hazırlanmıştı. Orada resmi, sivil birçok Rus erkek ve kadın bizleri seyretmek için toplanmıştı. Soğuk sıfırın altında 30 derecenin altındaydı. Bizim askerler acınacak durumdaydılar. Eski püskü elbise ve kaput içinde, ayakkabıları kalik( yırtık dilenci postalı) halini almıştı. Bunlar arasında, bir askerinde ayakkabıları yoktu. Yırtık çoraplarla sıraya girmeye gidiyordu. Bu acıklı duruma dayanamayan bir Rus l kadını lastiklerini çıkardı bu ere verdi ve bize de bir çok küfür savurdu. Böyle perişandınız niçin muharebeye girdiniz” gibi haklı sözler söyledi.
Ve Anılardan yola çıkarak, Osmanlı Torunuyum diyenlere, Saltanata özenlere; Köroğlu misali, bir selam gönderiyim.
Tebrik ederim Hocam.
Saygılarımla