Yağmurun Türküsünde
Günün sonunda bir kitabın göğsüne yasladığımda başımı
çeviririm sayfalarını ağaç kokar toprak kokar kimi zaman da annem içime çekerim hepsini sonra bir limana uğrarım mavi ıssız hesapsız bir liman tıpkı çocukluğum gibi Günün sonunda bir kitabın göğsüne yasladığımda başımı çeviririm sayfalarını kimi naif kimi hain adamlar beni hiç aldatmazlar Günün sonunda bir kitabın göğsüne yasladığımda başımı yeni ufuklara doğru ağır ağır yol alırım yağmurun türküsünde çeviririm sayfalarını vurur yüzüme sözcükler Kimi kelimeler çiçek açar kimileri kanatır kimileri beni kalbimden ağlatır Günün sonunda bir kitabın göğsüne yasladığımda başımı... |