Yanlızlığımın öyküsü
Kurumuş yaprak gibi savrulmuşum rüzgarda
Içimde ne fırtınalar var bir bilebilsen Her gece uyku vaktinde Gözlerimin önünde yine sen Yorganımın altında öşüyorum Hıçkırıklar boğazımda döğümlenmiş boğuyor Anlatamadığım hiç kimseye Süyleyemediğim yine sen Belkide bu duygularım yanlızlığımdandır Belki sana kavuşamamaktandır Yine anlatmak istediğimde Kendimi kimsesiz gören ben Sana olan duygum bir başka aslında Tutku mu desem aşk mı desem Tam ondört yıl oldu Yine ben ve hala karşımda sen |