Tanrının İntiharıZamanın birinde kalem varmış Ölmüş Yazdıkları silinmiş Defter bana mısın dememiş Dua eder gibi kapatmış sayfalarını Defter kalemin mekanıymış O da kurumuş suyu çekilmiş buruşmuş Nihayetinde o da ölmüş Kitap seslenmiş sonra ikisinin ardından Beni elsiz ayaksız koyup nereye gittiniz Kahrından kitap da ölmüş Kılavye tüm yaşananları seyrediyormuş Akıbetini anlamış çok geçmeden O da küsmüş parmaklara insanlara Zamanın birinde ciddiyet varmış O kadar somurtmuş ki Sonunda adı deliye çıkmış Sonradan da her şeye güler olmuş Tanrı yaşananları duyunca Hepsi benim suçum deyip İntihar etmiş Zamanın birinde kalem varmış İnsanlar onu kılıç gibi kullanınca ölmüş Bilgin de seslenmiş kendi kendine Bana bak a bilgin ölen ölene Ölüm bize gelmeden hadi biz de kaçalım demiş Yaşananları öğrenen insanlar şaşırmış İnsan insandan kaçar olmuş Bir zamanlar dünya denilen bir gezegen varmış Gezegende Türkiye denilen bir ülke Geriye sadece kulaktan kulağa anlatılan hikayeleri kalmış Hepsi orada yaşanmış. |
ağızdan ağıza, kuşaktan kuşağa dolaşmasa da, içinde cine, periye, deve yer verilmese de yakışmış.
Tebrikler.
Esen Kalın.