UNUTULDUN ÇOCUĞUM
UNUTULDUN ÇOCUĞUM
Unutuldun çocuğum o ağacın altında Kirazları sarkmayan, meyvesiz dallarında Açlığını görmedik çehren sarardığında Göçtün yüreğimizden sana uzanamadık Kederli ses tonunu sevmeye yanaşmadık Şamatayı sevdik hep sessize alışmadık Öfkene öfkelendik kadercilik oynadık Dedik biz anamızdan böyle zengin doğmadık Tecâhül-ü âriften olmak kolaydı evlât Kaçmaya baktık senden vebâ misali heyhat! Söz hançeri saplandı yüreğini kesip at! Kır dümeni buradan haydi naşnaşla evlât! İşimize gelmedi seni çözmek halinden Bal gibi de anladık her derdini kâlinden Feri kesik bakınca hem o çeşm-i pâkinden Utanmaz olduk artık ah eden o nâlinden Ayşe Ciplioğlu Kaş |