KARA DİLEK AĞAÇI
Toprak unutturur belki bir gün bizi,
Hatırlanmaya yüz tutmuş tozlu raflardaki anılar, El sürülmeden sarılır elbet kefene. Bu dünyanın zifiri karasında aydınlık mı olabileceğiz ki yıldızlar gibi, Umudun bitmeyeceğini, tükenmeyeceğini kim gösterebilir, Kim inandırabilir bir bahçıvan elleri gibi nasırlı yüreğime. Kim bana yaşamaktan zevk alabiliyorum diyebilir, Kim! Bir kere lal olmuş yüreğime, Kim şarkı söylemenin verdiği zevki tattırabilir ki artık. Oysaki ben kimsenin tatmadığı, Siyahın bile daha koyu tonlarını besliyorum yüreğimde. Şimdi türkü diye sigaranın nikotinini asıyorum, Kıpırdamamakdan kurumuş iki dudağımın arasına. Ne mutlu şimdi sana, Dilekleri kabul olmayan kara dilek ağaçları gibi, İçten içe tütüyorum. Ve Ne mutlu artık bana içten içe yanıyorum... REŞİT ESİN |
Kim şarkı söylemenin verdiği zevki tattırabilir ki artık.
Oysaki ben kimsenin tatmadığı,
Siyahın bile daha koyu tonlarını besliyorum yüreğimde.
Şimdi türkü diye sigaranın nikotinini asıyorum,
Kıpırdamamakdan kurumuş iki dudağımın arasına.
Ne mutlu şimdi sana,
Dilekleri kabul olmayan kara dilek ağaçları gibi,
İçten içe tütüyorum.
Ve Ne mutlu artık bana içten içe yanıyorum...
Güzel dizelerdi tebrikler... Yüreğinizin siyahlardan arınması dileği ile ufkunuz hep maviliklere olsun yüreğinize hep maviler dolsun...
Esen kalın sevgi dileklerimle...