Babami kaybettim acisini yasarken huzurlu acaba dusunurken bir guvercin carpti cama. Yaralanmadi ama arastirdim ölenlerin ruhundaki huzuru temsil edermis öluler genelde guvercinle haber verirmis. Dedim sagolsin baba orda bile haber gonderdin bana. Ve bu siir cikti icimden bir anda ormanda odun kesermis gencken kac ocak tutmus kac ev yapilmis sayesinde gozleri yesil icinde turkuazlar sakliydi gorunurdu guneste. Koyunde vardi yangin kulesi dibinde yatir dedesi arada gider cikardik daglara atlari cok severdi at arabasi vardi gencken onla ise giderdi. Simdi ozgur atlar gibi orman koyunde ruhun ruzgarlarla yarista mi aliyorum sifrelerini ruyamdasin hayalimde. Huzurlu oldugunu ogrendim ya o da yeter bana yinede gozlerde yaslar durmuyor gidenler unutulmuyor. Aglatan cafeyi severdin onun eslihinde yazdim sana bu siiri

Bir guvercin kondu cama
Agzinda var su bir damla
Yanan gullere sundu kana kana
Dogdu kullerinden guller
Uctu gitti icinden sislerin...

Bilmem nerdesin? Yangin kulesinde mi
Yatir dedesinde mi yerin
Misafir misin sevdiginin bagrinda
Huzurum huzurunun golgesinde
Bir varsin bir yoksun gozlerimde
Gullerim kullerin koru icinde
Yeserme arefesinde...

Cesuruydun ormanların
Kac evi tüttürdu o guzel odunlarin
Gozlerinin yesili arasinda gomulu turkuaz denizlerden
Guvercinin getirdigi bir damla sudasin

Kullerimi gule ceviren abi hayatsin
Bilmem nerdesin yangin kulesinde mi
Sevdiginin golgesinde mi
Ormanlarin derininde gozlerin orman renginde
Agaclarin bagrinda Seni sarip sarmaladigi
Guzel atlarla huzuruna kosansin.