GÖRÜNÜRDE NE KANAT NEDE RAHAT VAR
ben seni unutmak için
hiç maziye dönüp bakmadım senden kalan bir kırık saz onun teline bile dokunmadım benden yana sorun yok ben seni ta canımın için de sakladım ama her yağmurun çiselemesin de Küçükyalı anlatı seni bana hasretine katlanamıyor hicranına dayanamıyormuş önce sızlandı sonra ağladı kana kana oysa şimdi gecenin izbe vaktin de Küçükyalı adaları seyrediyor birazda eski anılara dalıp kederleniyor çakıyor çakmağını sigarasını içiyor birde derinden of çekiyor anladım artık gelmeyeceksin çayı da demlemeyeceksin görünür de ne kanat ne de rahat var lakin kokunun rüzgârında hala melankolik bir efkâr var saçlarımın zulasında ise kaybolan yıllar |