Günün Birinde Herşey Dünde Kalır
Vakti gelen gidiyor dünyadan
Uğurluyor kalanlar yeşil bir örtü Oyma bir tabut Gün geçerken hergün doğan bir filize rağmen Gün geçerken yıkılan çınarlar misali Kalanların bağırış çağırışları nafile İhtiyar yaşadığı günden habersiz Anılarını toplamış bir bavula gidiyor Bavula sığmayanlar arkada kaldı Ne hak ne mülk kalmadı önemi Kıyamet günüyse felaketin Eşiğinden geçerken bir altın köprü felaketim Geçirdiğim hergün ise cehaletim Artık anladım dünyaydı emanetim Bir ömür geçti biliyordum kehaneti. Mezar taşına yazılsada yıllarım Yaşadığım anları hesaplayın Ve kefenin cebi olsa koyardım Onun siyah beyaz fotoğrafını Mezar taşına yazdılarsada ölümü Öldüğüm tarihi bir o bilirdi |