Sevgine
Kime sorsan filazof sanıyor kendini
Suyunu vermediğin fidandan bekliyorsun sevgiyi Sevgiyi bile yasaklatmış küskün kalbini Şimdi hangi toprak kabul eder bu yalnız bedeni Ağlamıyorum nankör olmuş aldığım nefes bile Sustukça pranga vurur olmuş dilime Öyle soğuk ki kalem yabancı elime Elleri düşündükçe şükrediyorum sevgine. |