Akıl ve gönül
Gönül kapılarını sen çal da
Açmayan gönüller yansın Sen insan olarak kal da İnsanlığını unutanlar utansın Akıl durmaz hep doğruyu arar Uslanmaz gönül hep yalanlara kanar Gün olur akıl uslanmaz gönüle küser Gün olur akıl asi gönüle hükmeder Hüküm sahibi hükmünü vermiş Yarattığına gönül koyup İki ara bir derede bırakıvermiş İnsan olmak; Meğerse, o kadar da kolay değilmiş Ruhumla, gönlümü dost ettim İkisini de sana teslim ettim yâr Gönlünün kapısına geldim Naçarım; Fazla bekletme, aç yâr Cahit Fıkırkoca |