Yalnızlığın Felsefesi
Irmak kenarında mistik bunalımlar.
Soloda çığırtkan kurbağa ; Ve ona eşlik eden sinekler. Neredeyse tam salto atan balıklar. Oltamın ihtişamına ayrı bir güzellik katan, Zokamda ki solucanlar. ….. kıyı boyunca uzanmış yalnızlık. Ve yalnızlığı depreştiren, Manik depresif atılımlarım …Yalnızım…. Rüzgarla rükuya giden ekinler, Bulutlarla oluşturmaya çalıştığım gözler. Ve …. Artık duyuyorum yalnızlığın sesini, Hissediyorum tenini. Tüm cehaletime rağmen çözdüm yalnızlığın felsefesini. Ama yalnızım…. |