BİR İSTANBUL MASALI
BİR İSTANBUL MASALI
Bir istanbul masalı henüz on sekizinde Ne günlerimiz oldu azraile nazire Hükmederdik zamana delikanlı çağında Şu kahrolası hayat bize kıydığı yerde Deli kurşunlar kesti ansızın yolumuzu Çalınan umutlardı bilinmez diyarlarda... Benim imgelerimde şiirler çiçek açar Sarılırdık dünyanın izbe ışıklarına Karanlık sokaklarda, pusu kurdu çakallar Gurbetin zülmü büyük, umut çıkmaz yarına Kimsesizlik kör kuyu, kaçsan ecel yakalar Cehennem sarmalıdır karanlık sokakları Bu şehirde caddeler yaman yollara çıkar Sancısı ellerinde avazdan çığlıkları Umuda yolculuk ki nice canları yıkar Saklanıyor acılar buz kesen dehlizlerde Duçar olduk belaya, Raconu bilemedik, Acımasız anılar arşa yelkendir serde Taşı toprağı ZÊR ’miş, nerden bilebilirdik VURGUN YÜREĞİM |
Saklanıyor acılar buz kesen dehlizlerde
Duçar olduk belaya, Raconu bilemedik,
Acımasız anılar arşa yelkendir serde
Taşı toprağı ZÊR ’miş, nerden bilebilirdik
Güzel desem yetmez, çok güzel bir şiirdi, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı içtenlikle KUTLUYORUM...