Mevlana der ki; “Bildiklerini anlat, ama akıl vermeye kalkma. Anlatılanları iyi dinle, ama hepsini doğru sanma. Sessiz kalmak, bir şey bilmediğin anlamına gelmez, çok konuşmakta çok şey bildiğini göstermez. Herkesi kendine eşit gör, her kim olursa olsun bir insanı küçümsemek akılsızlık, çok büyük görmekte korkaklıktır. Cesaret akıldan gelirse cesarettir, bilgisizlikten gelirse cehalettir.”

Konu/k eylerseniz şiire şayet
Eksi, artısını yazın insanın
Bunu gerektirir s/özde dirayet
Gönül sarayında gezin insanın

Çarkına almasın yığın kültürü
İnsanlık babında onlar düttürü
Değer verin Yaradan’dan ötürü
Bütün dertlerini çözün insanın

Gerçeği bilmeden hükme varmayın
Layık olmayana göğüs germeyin
Nasibinden fazla değer vermeyin
Yamuksa üstünü çizin insanın

Görmek istemezsen kulu ensende
Herkesi bir tutma gönül celsende
Sana ait olan kalmalı sende
Elinde olmasın kozun insanın

Kandırmasın sakın dilin şöleni
Çiğ sütten oluşur insanın kanı
İtimat kontrole değildir mani
Üzerinde olsun gözün insanın

Hakikate farklı boyut katınca
Kelepir düşlerle volta atınca
Gözünün içine nazar edince
Kalbinden geçeni sezin insanın

Delibal yanında, gönül alanın
Düşmanıdır umutları çalanın
Aklı kısa olur sırık olanın
Peşinden gidilmez uzun insanın

DELİBAL – Celil ÇINKIR