Kybele’nin kızı
KYBELE’NİN KIZI
Ben bozkırım; Su’suzum çöl’üm kır’ım Yağmura hasret düşlerim Güneşin öz evladı Gözbebeğinde kavrulurum.. Yalındır katıksız sevdalarım Kıraç toprağım gibi, Anlamam,bilmem öyle Dalgalı akıntılı sevmeleri Alışık değilim, boğulurum.. Toprak kokusu ellerim Buğday başağı tenim.. Analarım; Harman yerinde doğurur Rüzgarım serttir, acıdır Pıtrak dikenli nasırlarım Ekmeğim dürüm, yemeğim bulgur.. Umudun,emeğin arsızıyım Direnirken ekmek için, aş için Yılmadım asırlardır, Asidir ruhum.. Gözlerim aşiyan değil Başka renk tanımam, Güneşin aşkına inleyen Sarı sızıyım.. Binlerce yıl ezelinden Frigya’dan bugüne Bu topraklara süt veren Bedeni başak kokulu Kybele’nin kızıyım.. Doğduğum otağ’ıma Anam toprağına Yaşamın kutsallığına inançla Nakışlar işledim, tırnağımla Üzerine, Akıtıp umudum terini Bozkırın kavrulmuş,kurak bağrına!.. 💚__Nevin Gündüz |