ÜZEN YARANIR !
Nasıl anlatsın ki kâğıtla kalem ?
Şimdi yazılanı bozan yaranır Menfaât üstüne kurulmuş âlem Yalakalık eden ozan yaranır !.. Arif benim, edip benim diyerek Sahtekârlık hırkasını giyerek Namerdin elinden lokma yiyerek Kasılarak gezen, tozan yaranır !.. Gün değil, felekten yıllar çalarak Zevk ile sefaya, şevkle dalarak Başka başka kucaklarda kalarak Daha yok mu diye azan yaranır !.. Avunurlar çaldıkları emekle Sevinirler kul hakkını yemekle Övünürler biz şairiz demekle Şuarâya mezar kazan yaranır !.. Giriyorlar her boyanın rengine Bilmezler ki davul dengi dengine Oltaları sallamışlar engine İğneye takılan sazan yaranır !.. Eteğinden öptüm, kurbandır canım Damarımı kessen akmaz ki kanım Firavun`a sultan, Nemrut`a hânım Diyerek naâtler yazan yaranır !.. Yağmuru yazsalar dolu utanır Yen içinde kalmaz kolu utanır Vallah hem sağı hem solu utanır Yine de ortada gezen yaranır !.. Merhamet dildedir zulüm özünde Riya dolaşıyor her bir sözünde Su ısınmaz; aşk kaynar mı közünde ? Aşkı kalemiyle ezen yaranır !.. Güneş ile doğar yıldızla batar Hilâl`in aşkını ucuza satar Sevgiyi tatilde denize atar Kara sevdaları üzen yaranır !.. Yazar, çizer, yürek nazlı gül deyip Kıskanıp çatlıyor mor sümbül deyip Aşkımla şakıyor bak bülbül deyip Kargaya gözünü süzen yaranır !.. Devir artık ahir zaman olsa da Zamana uyanın küpü dolsa da Bülbül boyun eğme gülün solsa da Bu kahpe düzene, düzen yaranır !.. |
saygılar sunarım yazan yüreğe.