Mesafe
Şiirlerimde bir intihar korkusu ,
Yazdıkça ölmek bilmeyen , Saat gece yarısı 3:00 Sessizliğin ölümünü düşünüyorum.. Bahar yellerinden bir taç yapmak varken Bozkırlarında papatya kokularından aşık olunası, Mevsimlerden belirsiz- karmaşık iklimiyle hırçın, Gecenin en zemheri ayazında bi an duraksadım.. Sensizlik mi uzak . Yoksa şehirler mi ? Oysa şiirlerimden köprüler kurmuştum, Uzak ayrılıkların yollarına , Mesafeleri ellerimle bölmek istedim , Yokluğunun çapını ölçtüm , Metre karelere böldüm şehirlerini , Öfkemi küstüm sokaklarına , Yine de soğumadı içim , Olmaz böyle ayrılık , İki şehir , bir ölüm , Sen orada ben burada .. |
çok güzel bir şiirdi dost
bravo kutlar esenlikler dilerim...