Şu hayatta ne öğrendin deseniz bana; susmayı öğrendim.
Susmak, tonlarca kelimenin anlatamadığından daha fazlasını anlatır.
Susmak, kelimesi olmayan duyguların en güçlü ifadesidir.
Dedim ya size, susmak tarifi olmayan duyguların tercümanıdır diye.
Bazen de suskunluğu tarif eden kelimeler ötesi anlar vardır ki! insanı hiç ummadığı bir anda vurur.
Yıllardır görmediğiniz, görmek istemediğiniz bir gerçek ummadığınız bir anda çıkar karşınıza.
Dedim ya, rüzgarın önüne kattığı bir yağmur damlası gibiymiş susmak.
Bazen bir gül yaprağına, bazen masum bir kalbe, bazen de kendi seçimlerimizin sert duvarlarına çarpıyor susmak.
Şu hayatta susmayı öğrendim, görmemeyi öğrendim ama asıl öğrenmem gereken geç kalmamaktı.
Çünkü geç kalmak telafisi olmayan kelimelerin en güçlü ifadesidir.