Helal Et KokunuGül kokusu, karanfil kokusu, manolya kokusu Var mı senden güzel kokan bir çiçek Sanmıyorum Aldığım her nefeste huzur vardı Saçlarının, ellerinin, teninin kokusu Yaşama umudumdu Kalbim kalbine yapışık İçime çeke çeke koklardım kokunu Ciğerlerim şişene kadar Yüzünü ve sesini alıp Kelebekten balonlara tutunarak Gittin çok uzaklardaki yıldızlara Ruhuma kazınan bağımlısı olduğum kokun Avuçlarımda kaldı Ve dokunduğun her yerde Toprağa karıştı kokun Toprak sen koktuğu için güzel kokar Yağmur sonrası dışına taşar toprağın Köpüklü kar bulutlarının üzerindeyim her an Kokun yıldızlardan yeryüzüne ulaşırken Burnumun direği sızlıyor Helalleşmiştik sen giderken Ömrümün sonuna kadar yetmez oksijenim kokunu alamazsam Zira benim dünyam sadece kokun kadar Helal et kokunu |