DUMANIM.Geçiyor yaşım eziliyor beden. Kuru soğanın hamalıyım ben. Olmadı ömrümce beni seven. Kinlerle nefretle hep aldandım. Hisseme düşen olmuştur çile. Söyledim doğruları ama nafile. Yine de güldüm tebessüm ile. Bazen kızdım bazense utandım. Düşmüşüz düzenin hırsız eline. Fakirleri hiç getirmez tatlı diline. Kefeni dahi çok görür can ölüne. Yaşadığım bu hayattan usandım. Fehmi. Acıda olsa bak geçiyor zaman. Bu kötü dünyada misafir insan. Yoksul fakirsen yan ki gönül yan. Çıkmaz benim tozum dumanım. |