CendereKafam bozuk, Havam pis. Bir türlü açılmadı Uykumu kapayan sis! Önümü göremiyorum. Her yer karanlık. Her şey bir anlık. Para ediyor da Her türlü namussuzluk; Para etmiyor insanlık! Tersine işleyen düzene Dur, diye miyorum! Hayat zindan Zindanda kaybolmuş insan. Hayatın içinde ben Kan-revan. Kurtulamadım bir türlü Kabahatlerin kıskacından. Tüm heybetiyle Üstüme çökmüş bir aşkın enkazından Kurtulup yönümü Bulamıyorum! Tebessümler yüzümde misafir. Gelip gidiyorlar, arada bir. Bir son istiyorum, Artık bir son! Şöyle, Uzun soluklu, gülmelerim olsun! Ömür mü biter, Akıbet mi değişir... Ne olacaksa olsun! Ruhumu saran Cendereden kurtulamıyorum! 09 Nisan 2017 Duyguseliozan |